اتصالات می‌توانند به صورت دائمی یا به صورت موقت باشند. اگر قصد اتصال دائمی را دارید، باید از فرایند جوشکاری یا لحیم کاری استفاده کنید اما اگر نیاز به اتصال موقت دارید، باید از اتصال دهنده‌ها استفاده کنید. اتصال دهنده‌ها اجزایی هستند که امکان اتصال دو یا چند چیز را به یکدیگر فراهم می‌کنند. این اتصالات که می‌توانند در اشکال مختلف از جمله پیچ یا پرچ باشند، دارای مزیت‌ها و معایبی هستند که باید قبل از هرگونه استفاده، اطلاعات خود را نسبت به این نوع از اتصالات تکمیل کنید. در ادامه تفاوت پیچ و پرچ را بیشتر توضیح خواهیم داد.
پیچ یک استوانه است که شیارهایی به صورت مارپیچ بر روی آن ایجاد شده است. طراحی شیارهای مارپیچ با توجه به اینکه پیچ برای اتصال چه موادی انتخاب می‌شود، متفاوت است. این شیارها می‌توانند به صورت ذوزنقه، مربع، نیم دایره و مثلث بر روی سطح جانبی بدنه پیچ ایجاد شوند. تنوع در پیچ‌ها از لحاظ ظاهری، متریال و سایز بسیار متفاوت است و هر یک از پیچ‌ها به دلیل ساختاری که دارند، برای اتصال متریال خاصی باید استفاده شوند.
پرچ چیست؟
تصور کنید در موقعیتی هستید که باید دو بخش را به یکدیگر متصل کنید، قطعاً مرسوم‌ترین روش استفاده از پیچ و مهره است. اما زمانی که پیچ و مهره در دسترس نباشد، پرچ‌ها می‌توانند به عنوان یک اتصال دهنده مناسب مورد استفاده قرار گیرند. شکل ظاهری پرچ به صورت یک استوانه است که می‌تواند تو خالی، پر یا نیمه پر باشد. مانند پیچ‌ها در قسمت بالای پرچ، گل یا سر وجود دارد که می‌تواند در اشکال مختلف مسطح یا گرد باشد. با توجه به کاربردی که پرچ‌ها دارند در متریال‌های مختلف و سایزهای متفاوت طراحی و تولید می‌شوند. پرچ‌ها که جزو اتصالات موقت به شمار می‌آیند، در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
پرچ چیست؟
ویژگی‌های پیچ
پیچ‌ها که اتصالات رزوه شده هستند، می‌توانند بار بیشتری را تحمل کنند. وجود رزوه در پیچ باعث می‌شود تا پیچ به سطح اتصال شده بهتر متصل شود.
تنوع در پیچ‌ها بسیار زیاد است و تقریباً برای هر نوع اتصالی یک پیچ منحصر به فرد وجود دارد.
نحوه باز و بسته کردن پیچ‌ها به دلیل وجود رزوه بسیار آسان و راحت است و پس از باز کردن پیچ امکان بستن دوباره آن نیز وجود دارد. بدین ترتیب می‌توان گفت استفاده از پیچ برای اتصال می‌تواند منجر به صرفه جویی در هزینه‌ها شود.
زمانی که پیچ از سطح مورد نظر باز شود، هیچ آسیبی به سطح وارد نخواهد شد.
در برابر ارتعاش پیچ‌ها عملکرد ضعیفی دارند و اگر برای اتصالی که تحت ارتعاش است از پیچ استفاده شود، باید از واشر نیز در کنار پیچ استفاده شود. واشر کمک می‌کند تا ارتعاشات جذب شوند و اتصال پیچ مستحکم‌تر باشد.
برای کاربردهایی که دسترسی به دو طرف وجود دارد، از پیچ استفاده می‌شود.
قطعاً استفاده از مهره در کنار پیچ باعث می‌شود که استحکام اتصال افزایش پیدا کند. البته برای کاربردهای یک طرفه از پیچ‌های خودکار استفاده می‌کنند که نیاز به مهره یا واشر نیست.
نکته قابل توجه برای بستن پیچ‌ها اطلاع از گشتاور است. اگر به هنگام بستن پیچ از نیرو و گشتاور کمتری استفاده شود، پیچ شل می‌شود و اگر از نیرو و گشتاور بیش از اندازه استفاده شود، پیچ هرز خواهد شد.
نظری یافت نشد.